فرا رسیدن میلاد با سعادت حضرت امام حسین (ع) حضرت ابوالفضل العباس(ع) و حضرت امام زین العابدین (ع) گرا
يكشنبه, ۱۱ خرداد ۱۳۹۳، ۰۵:۴۷ ق.ظ
فرا رسیدن میلاد با سعادت حضرت امام حسین (ع) حضرت ابوالفضل العباس(ع) و حضرت امام زین العابدین (ع) گرامی باد
مژده ای دل که دگر سوم شعبان آمد
|
پیک شادی ز بر حضرت جانان آمد
|
مژده ای دل که برای دل غمدیده ما
|
هدهد خوش خبر از نزد سلیمان آمد
|
خیز ای دل تو بیارای کنون بزم طرب
|
که دگر موسم اندوه به پایان آمد
|
مطربا نغمه نو ساز کن و پای بکوب
|
که به ما مژده وصل شه خوبان آمد
|
ساقیا باده بده خود بنما سرمستم
|
زان میای کو به تن خسته ما جان آمد
|
ظلمت و تیرگی شام الم رفت کنون
|
روز شادی شد و خورشید فروزان آمد
|
غنچهی دهر در این روز بخندید دگر
|
که به بستان علی نوگل خندان آمد
|
عطر پاشید به بستان که همه عطرآگین
|
سمن و یاسمن و سنبل و ریحان آمد
|
بلبل از لب به ترنم بگشاید نه عجب
|
که به گلذار نبی بلبل خوش خوان آمد
|
گوهری از صدف بحر کرم گشت عیان
|
که به توصیف رخش لولو مرجان آمد
|
نور حق جلوه به برج شرف زهرا کرد
|
بین به این نور که این گونه درخشان آمد
|
وه چه روزی است مبارک ز قدوم شه دین
|
موسم مغفرت و رحمت یزدان آمد
|
روز فرخنده میلاد حسین ابن علی(ع)
|
مژدهی خامُشی آتش نیران آمد
|
باعث کون و مکان منشاء ایجاد حسین
|
که وجودش به جهان مفخر انسان آمد
|
مظهر ذات خدا سبط رسول دو سرا
|
نور چشمان علی آن شه مردان آمد
|
حیف و صد حیف که در واقعه کرب و بلا
|
بر تن خسته او ظلم فراوان آمد
|
بر سر عهد و وفا در ره معشوق نگر
|
خود فدا کرد که سالار شهید آن آمد
|
ای غلامان اگرت بار گنه سنگین شد
|
غم مخور چونکه حسین شافع عصیان آمد
|
پیامبر اکرم (ص) فرمود:
« ای جبرئیل! سلام مرا به پروردگارم برسان. مرا به مولودی که از فاطمه متولد شود و امتم او را بکشند نیازی نیست.»
جبرئیل به آسمان عروج کرد و آنگاه فرود آمد و دوباره همان سخن را گفت. پیغمبر نیز همان پاسخ را تکرار کرد.
جبرئیل به آسمان بالا رفت و آنگاه فرود آمد وگفت:
« ای محمد! پروردگارت به تو سلام میرساند و به تو بشارت میدهد که امامت و ولایت و وصایت را در نسل آن مولود قرار میدهد.»آنگاه پیامبر فرمود: «راضی شدم.»

حضرت عباس و امام حسین(علیهم السلام)
حضرت عباس همان جایگاه را نسبت به امام حسین(علیه السلام) داشت که حضرت على نسبت به پیامبر(صلى الله علیه وآله)داشت ایشان پشتوانه و تکیه گاهى براى امام حسین بودند چنانچه امیر المؤمنین چنین جایگاهى را نسبت به پیامبر داشت.
عباس همان طور که على(علیه السلام) همیان نان و خرما به دوش مى گرفت و براى مستمندان مى برد او نیز به اتفاق برادرش حسین(علیه السلام) بسیارى از گرسنگان مدینه را سیر مى کرد عباس همچنانکه على که باب حوائج دربار پیامبر بود و هر کس رو به ساحت ایشان مى کرد اول على(علیه السلام) را مى خواند وى نیز باب حوائج آستان امام حسین بود و هر کس براى رفع حوائج به دربار حسین مى شتافت عباس را مى خواند.
عباس مانند پدر که در بستر پیغمبر خوابید و فداکارى کرد در روز عاشورا براى اطفال و آوردن آب فداکارى کرد.

ویژگی های امام زین العابدین علیه السلام
علی بن الحسین علیه السلام در کلیه صفات بارز انسانی و اخلاق و فضیلت در حد کمال بوده است. آن حضرت در زمان خویش عالی ترین، پارساترین، بردبارترین و محترم ترین افراد به شمار می رفته و دارای زبانی گویا و فصیح و برخوردار از اخلاق کریمه بوده اند. ایشان با مردم بسیار مهربان و نسبت به فقرا و نیازمندان بسیار بخشنده بودند. شخصیت آن حضرت چنان بود که دوست و دشمن را تحت تأثیر قرار می داد تا آنجا که یزید بن معاویه پس از «واقعه حرِّه» که دستور داد کلیه اهالی مدینه با وی بیعت کنند تنها امام زین العابدین علیه السلام را از این فرمان استثنا کرد.
گرامی داشت دانش پژوه
امام زین العابدین علیه السلام برای علم و طالبان آن اهمیت خاصی قائل بود و در تجلیل آنها آمده، چون دانشوری بر وی وارد می شد می فرمود: آفرین بر کسی که به سفارش رسول خدا صلی الله علیه و آله عمل کرده است. آن گاه می افزود طلب کننده و جویای علم و دانش از زمانی که از خانه خارج می شود به هیچ تر و خشکی قدم نمی گذارد مگر آن که همه آنها او را مورد تسبیح و ستایش قرار می دهند.
فرا رسیدن سومین ، چهارمین و پنجمین روز از ماه مبارک شعبان بر تمامی عاشقان خاندان عصمت و طهارت مبارک باد
۹۳/۰۳/۱۱